ไวรัสเริมควบคุม DNA ของเราเพื่อทำซ้ำ สิ่งที่ผู้ติดเชื้อสามารถทำได้
ไวรัสเริม (HSV) ทำให้เกิดสิ่งที่เราเรียกว่าเริมที่อวัยวะเพศ ซึ่งเป็นโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ที่ศูนย์ควบคุมและป้องกันโรค (CDC) รายงาน ส่งผลกระทบต่อชาวอเมริกันใหม่ 776,000 รายในแต่ละปี แต่ไวรัสทำงานอย่างไรกันแน่? การศึกษาใหม่จากสถาบันวิลสตาร์ในฟิลาเดลเฟียตีพิมพ์ก่อนตีพิมพ์ในวารสาร Cell Reports ให้ความกระจ่างบางประการ
ประการแรก ภูมิหลังบางส่วน: HSV มีอยู่สองประเภท ได้แก่ ประเภทที่ 1 และประเภทที่ 2 ความแตกต่างหลักระหว่างทั้งสองเกี่ยวข้องกับตำแหน่งที่ไวรัสอยู่เฉยๆ ในร่างกาย สิ่งนี้เรียกอีกอย่างว่า “ไซต์ที่ต้องการ” HSV-1 ชอบกลุ่มของเซลล์ประสาทที่อยู่ใกล้หู โดยเกิดขึ้นซ้ำที่ริมฝีปากล่างหรือใบหน้า และ HSV-2 ซึ่งพบได้บ่อยในผู้หญิงมากกว่าผู้ชาย ชอบบริเวณฐานของกระดูกสันหลัง จึงเกิดซ้ำในบริเวณอวัยวะเพศ จุดเน้นของการศึกษาครั้งนี้คือ HSV-1
ปรากฎว่า HSV-1 จัดเรียงเทโลเมียร์ซึ่งเป็นปลายเล็กๆ ที่ป้องกันของโครโมโซมใหม่ ในความเป็นจริง ผู้เชี่ยวชาญมักจะเปรียบเทียบเทโลเมียร์กับปลายเชือกผูกรองเท้าที่ชัดเจน เพราะพวกเขาป้องกันไม่ให้โครโมโซมหลุดลุ่ยและแตกหัก โดยรักษาความสามารถในการถ่ายทอดข้อมูลทางพันธุกรรม เมื่อไวรัสยับยั้งและจัดการโปรตีนเทโลเมียร์ที่เรียกว่า TPP1 จะส่งผลให้สูญเสียสัญญาณ DNA ที่เกิดซ้ำของเทโลเมียร์ และทำให้ HSV-1 ทำซ้ำได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น สิ่งนี้ชี้ให้เห็นว่า TPP1 โดยปกติจะมีฟังก์ชันการป้องกันไวรัสชนิดนี้
“การศึกษาครั้งนี้ขยายความรู้ของเราเกี่ยวกับเทโลเมียร์เพิ่มเติมในสองวิธีที่สำคัญมาก ประการแรก การศึกษานี้ทำให้เรามีข้อบ่งชี้ว่าไวรัสบางชนิดสามารถจัดการกับเทโลเมียร์โดยเฉพาะเพื่อทำซ้ำได้ ดร. พอล ลีเบอร์แมน จากสถาบันวิลสตาร์ กล่าวในสื่อ “ประการที่สอง ดูเหมือนว่าโปรตีนอย่าง TPP1 มีหน้าที่ป้องกันที่เฉพาะเจาะจงมาก การค้นพบนี้ช่วยให้เราถามคำถามเพิ่มเติมและเข้าใจได้ดีขึ้นว่าเทโลเมียร์อาจปกป้องเซลล์จากการติดเชื้อไวรัสได้อย่างไร”
HSV-1 มักทำให้เกิดเริม แต่ CDC รายงานว่าอาจทำให้เกิดภาวะร้ายแรง เช่น ตาบอด โรคไข้สมองอักเสบ (สมองอักเสบ) และเยื่อหุ้มสมองอักเสบปลอดเชื้อ (การอักเสบของเยื่อบุสมอง) ขณะนี้ยังไม่มีวัคซีนป้องกันการติดเชื้อและการฟื้นฟู มีเพียงการรักษาที่มีประสิทธิภาพเพียงไม่กี่วิธีเท่านั้น
แม้ว่าจะต้องมีการวิจัยเพิ่มเติมเพื่อหาวิธีป้องกันการบิดเบือนนี้ ซึ่งอาจอยู่ในรูปแบบของยาหรือการบำบัดแบบใหม่ การวิจัยก่อนหน้านี้ชี้ให้เห็นว่าความยาวของเทโลเมียร์โดยทั่วไปสามารถเพิ่มความเสี่ยงต่อโรคได้ การศึกษาชิ้นหนึ่งที่ตีพิมพ์ในวารสาร American Medical Association พบว่าเทโลเมียร์ที่สั้นลงทำให้ผู้คนอ่อนแอต่อไรโนไวรัสหรือโรคไข้หวัดมากขึ้น “งานของเราชี้ให้เห็นถึงความเป็นไปได้ที่ความยาวของเทโลเมียร์จะเป็นเครื่องหมายที่ค่อนข้างสม่ำเสมอตลอดช่วงชีวิต และสามารถเริ่มทำนายความอ่อนแอของโรคในวัยผู้ใหญ่ได้” เชลดอน โคเฮน ผู้เขียนรายงานการศึกษากล่าวในแถลงการณ์
และสำหรับความยาวของเทโลเมียร์ การศึกษาบางชิ้นแนะนำว่าวิถีชีวิตที่มีสุขภาพดีสามารถกระตุ้นการเติบโตได้ ซึ่งรวมถึงการรับประทานอาหารเพื่อสุขภาพ การออกกำลังกายในระดับปานกลาง โยคะและการทำสมาธิเพื่อลดความเครียด
ที่มา : Zhong Deng, et al. HSV-1 Remodels Host Telomeres to Facilitate Viral Replication. Cell Reports. 2014.
EAZI Astrinz Gel เจลสมานผิว เริม งูสวัด
